روزی ز سر سنگ الاغی به هوا خاست//////////////////ون در طلب یونجه سر و یال بیاراست
بر رایستی ...ر نظر کرد و چنین گفت/////////////////////امروز همه ماده خران زیر تن ماست!
بر اوج چو پرواز کنم از نظر تیز////////////////////////می‌بینم اگر قاطری اندر ته صحراست
گر بر سر خاشاک یکی پشه بجنبد////////////////////ما تخممونم نیست که سر در پی سودا*ست!
بسیار منی ریخت به صحرا و نترسید/////////////////////غافل که از آن پیکر مذبور چه‌ها کاست!
ناگه ز کمین‌گاه برون آمد و فی الفور///////بیییب بیییب، بیییب و بیییب بیییب، بیییبِ یارش به هوا خاست!
آن ماده خرِ طفلکیه حیوونکی را/////////////////////بر خاکِ زمین نقش زد و چیز دگر خواست!
حالا چه شد و این خر مسرور چه‌ها کرد بماند///////////بنگر تو به این نکته که از ماست که در ماست!
*مؤنث اسود، سياه، در این جا ماده خرِ سیاه رنگ است!
۲ نظر:
excelent
:ي
نوکرتیم
ارسال یک نظر