مشاور محترم می‌آید و حساب می کند که ما در سال حدود ١٫٢٨٠٫٦٥٦ موالید داریم می‌آیم از جاهایی که پول برداشتن ازشون، همین جوری بی دلیل، تابلوهه، پول بر می‌داریم و یکی ١ میلیون تومن می‌دیم بهشون، ینی به حسابی ١٫٢٨٠٫٦٥٦٫٠٠٠٫٠٠٠ تومن در هر سال.
بعد هر سال هم برای هر کدوم باز پول می‌ریزیم، بعد خونواده‌ی خودشونم پول می‌ریزن.
حالا این پول‌هارو ما تا ١٨ سال پیش خودمون نگه می‌داریم.
به فرض این که در بد ترین حالت پول‌ها سالی ١٠ درصد سود داشته باشه در پایان ١٨ سال با فرض این که خانواده‌ها هیچ پولی نریزند و با فرض این که رشد جمعیت نداشته باشیم و خود این اتفاق هم تاثیری بر رشد جمعیت نداشته باشه و ا.ن به تعهدش عمل کنه و پول‌ها رو به بچه‌ها بده
مبلغ ٣٠٫١٥٢٫٦٦٤٫٩٧٢٫٩٧٩ تومان (حدود ٣٠١٥٣ میلیون دلار!) که سودش ٨٫٣٨١٫٥١٢٫٩٧٢٫٩٧٩ تومان می‌شود!
نظرتون در مورد بالا کشیدن این سودِ پول چیه؟ یا حداقل ٥ درصدش رو به خود بچه‌ها بدیم و نصفشو خودمون بر داریم؟
۱ نظر:
مغزمان ســــــــــــــوتِ ممتد کشید
ارسال یک نظر